Ks. Feliks z Karyntii vel Dalmata

(zm. 1625), pierwszy gwardian klasztoru reformatów we Włocławku oraz jego towarzysze

Na początku 1624 r. na zaproszenie Andrzeja Lipskiego, biskupa włocławskiego, reformaci przybyli do Włocławka, by przy ofiarowanym im drewnianym kościele św. Stanisława, biskupa i męczennika, wybudować klasztor. Wspólnotę stanowili: o. Feliks z Karyntii jako gwardian, o. Mateusz z Gniezna oraz dwaj bracia zakonni: Piotr Kołubielski i Pantaleon ze Zbaszynia. Feliks był Włochem i według niektórych źródeł pochodził z Dalmacji, a wedle innych jego ojczyzną była Karyntia, czyli kraj związkowy w południowej Austrii, w Alpach, ze stolicą Klagenfurt. Do Polski przybył w 1621 r. wraz z o. Aleksandrem z Padwy, komisarzem apostolskim dla zaprowadzenia reformatów w Polsce. Wśród nich był też br. P. Kołubielski, włocławianin, który wstąpił w Polsce do Zakonu Braci Mniejszych Bernardynów. Gdy zaś wśród nich pojawili się zwolennicy ściślejszego przestrzegania reguły franciszkańskiej, chciał przystąpić do tegoż ugrupowania. Gdy nie mógł tego zrealizować w kraju, udał się do Włoch, gdzie przebywał m.in. w reformackiej kustodii rzymskiej, a potem sycylijskiej. O. Feliks na tyle opanował j. polski, że stanął na czele zakonników obejmujących placówkę we Włocławku, a brat Piotr, jako znający miejscowe stosunki, miał mu w tym pomagać.

Wszystko jednak wskazuje, że powszechna epidemia, którą tu zastali, uniemożliwiła im zajęcie się budową klasztoru. Po śmierci duchowieństwa parafialnego poświęcili się obsłudze duszpasterskiej i charytatywnej dotkniętych zarazą mieszkańców miasta. Czynili to przez kilka miesięcy z dużym poświęceniem, przypłacając to życiem. Na skutek zakażenia się, kolejno umierali: brat Pantaleon dnia 24 VII 1624, brat Piotr 31 tm., w wieku ok. 70 lat, a ojciec Mateusz 20 VIII tr. Epidemię tę, mimo pełnego zaangażowania się w niesienie pomocy, przeżył jedynie o. Feliks, gwardian, umierając śmiercią naturalną 31 VII 1625 r.. Oficjalne przyjęcie klasztoru we Włocławku nastąpiło 25 VIII 1625 i tę datę przyjmuje się powszechnie jako datę utworzenia placówki franciszkańskiej we Włocławku.