s. Stanisława Warych

Otwarto przedszkole i świetlicę dla dzieci szkolnych oraz kuchnię dla biednych. Po upadku powstania warszawskiego s. Warych zajęła się uciekinierami. Od 29 X 1944 r. do końca stycznia 1945 r. była zatrudniona w trykotarni w Sobocie, a przez luty i marzec w szwalni w Łowiczu.

Do Włocławka przyjechała 6 kwietnia tr., skąd przez dalszych pięć miesięcy dojeżdżała do pracy u oo. kamilianów w Chełmicy Wielkiej. Od września 1945 r. była kierowniczką internatu we Włocławku przy ul. Orlej 9, gdzie początkowo mieszkało 85 chłopców, a od 1947 r. dziewczęta. Siostra Stanisława troszczyła się jak matka o swoje wychowanki: o ich rozwój fizyczny i duchowy. Biedniejszym pomagała przez ulgi lub całkowite zwalnianie z opłat, choć Zgromadzenie w tym czasie przeżywało wiele niełatwych sytuacji. I tak 19 III 1952 r. władze państwowe usiłowały przejąć część domu na swoje cele. Siostry nie pozwoliły zagarnąć swej własności, ale były zmuszone zamknąć internat.

W miejsce uczniów przyjęto studentów teologii: najpierw księży orionistów, potem, od września 1954 r., księży marianów wyrzuconych z budynku na Bielanach w Warszawie. Przez 13 lat s. Warych opiekowała się seminaryjną młodzieżą zakonną, przygotowując im posiłki. W tym okresie z jej posługi korzystało 104 alumnów, z których 86 otrzymało święcenia kapłańskie, a przez następne dwa lata (1967-1969) służyła ofiarnie księżom kamilianom, lecz było ich o wiele mniej. Po ich wyjeździe otaczała troską księży kapelanów zakonnej kaplicy. Zawsze energiczna, pracowita, trochę porywcza, pogodnego usposobienia. Pogłębiała swoją wiedzę przez czytanie książek. Z całą dokładnością wypełniała ćwiczenia zakonne, nigdy się z nich nie dyspensowała.

Ostatnie lata życia, naznaczone cierpieniem i dolegliwościami, znosiła mężnie z poddaniem się woli Bożej. Zmarła 27 I 1990 r. we Włocławku w obecności sióstr. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 30 I tr Pochowana została na miejscowym cmentarzu w grobie na placu Zgromadzenia.

Jej rodzona siostra Józefa, młodsza o 15 lat, od 1937 r. była również członkinią tegoż Zgromadzenia, zmarła 1 V 1997 r.