Ks. Ludwik Mieczysław Zawadzki

Był wikariuszem w parafii św. Stanisława we Włocławku (1923-1924) i prefektem w szkole powszechnej (1923-1924), a następnie wikariuszem w Kruszynie (1924-1925) w dekanacie radomskowskim. Od XI 1925 r. pełnił funkcję prokuratora (ekonoma) Seminarium Duchownego Wyższego i Niższego we Włocławku (1925-1930) oraz administratora majątku Lubanie, co wynikało z opinii, że jest człowiekiem doświadczonym życiowo. W latach 1928-1930 był kapelanem więziennym oraz kapelanem ochotniczej straży pożarnej we Włocławku (1928-1930).

Ksiądz Ludwik Mieczysław Zawadzki w I 1930 r. objął probostwo parafii Wola Trutowo, a następnie w XI tegoż roku probostwo parafii pw. Świętej Trójcy w Dąbiu Kujawskim, gdzie pełnił misję duszpasterską przez 11 lat. Irena Kaszpar, której rodzice byli zaprzyjaźnieni z ks. Zawadzkim, wspomina go jako niezwykle lubianego kapłana, szczególnie przez dzieci.

Aresztowany został 6 X 1941, w czasie masowych aresztowań kapłanów polskich diecezji znajdujących się na terenach przyłączonych bezpośrednio do Rzeszy Niemieckiej jako tzw. Kraju Warty. Początkowo był internowany w obozie przejściowym zorganizowanym przez Niemców w pocysterskim klasztorze w Lądzie. Wraz z nim przywieziono 81 kapłanów w dniach 6-28 X 1941 r. z diecezji włocławskiej, gnieźnieńskiej, warszawskiej, poznańskiej, płockiej i częstochowskiej oraz zakonników z kilku zgromadzeń. Prawdopodobnie stamtąd wysłał list do rodziców wspomnianej Ireny Kaszpar, w którym żegnał się z nimi, spodziewając się naj gorszego.

30 X 1941 r. z dużą grupą kapłanów został zawieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego w KL Dachau. Tam nie przetrwał nawet roku, gdyż był wycieńczony niewolniczą pracą i nieustannym głodem. Niemcy więzili tam ok. 3 tys. kapłanów, w tym ok. 1 800 polskich. Księdza Ludwika Zawadzkiego zmuszano w obozie do niewolniczej pracy na tzw. Plantagach, czyli placach polowych, przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941-42, zimą przejmujące zimno, a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne" - m.in w XI 1942 r. ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od VII 1940 r. do V 1944 r. ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych.

Ks. Ludwik Zawadzki był więziony w obozie KL Dachau jako numer 28 413 od 30 X 1941 r. aż do swojej śmierci 3 IX 1942 r. Jego ciało zostało spalone w obozowym krematorium.