Ks. Leonard Stefan Karolewski
Włocławski Słownik Biograficzny, pod red. S. Kunikowski, tom 7, s. 70-71.
(1922-1990), ksiądz, wychowanek Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, urzędnik w Kurii Diecezjalnej Włocławskiej, proboszcz włocławskiej parafii św. Stanisława BM
Urodził się 27 VII 1922 r. w Łodzi, w kupieckiej rodzinie, Stefana i Franciszki z d. Szczech. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Zbiersku. Dalszą naukę w salezjańskim Niższym Seminarium Duchownym w Lądzie n. Wartą przerwał z powodu wybuch II wojny światowej. W 1940 r. został aresztowany przez Niemców i wywieziony do Rzeszy na roboty przymusowe. Po zakończeniu wojny trafił do Rzymu i tam w październiku 1945 r. podjął naukę w Liceum przy II Korpusie Wojska Polskiego. Po zdobyciu włoskiego świadectwa dojrzałości, we wrześniu 1946 r. powrócił do Polski We wrześniu 1947 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku i odbył tu pięcioletnie studia filozoficzno-teologiczne, a po ich ukończeniu otrzymał święcenia kapłańskie 15 VI 1952 r w katedrze włocławskiej.
Po trzech laty pracy duszpasterskiej na stanowisku wikariusza w parafii Ciechocinek został wysłany przez władzę diecezjalną na studia specjalistyczne z katechetyki. Odbył je w l. 1955-1957 na Akademii Teologii Katolickiej, ale ponieważ w czasie studiów odwoływany był dwukrotnie na zastępstwa w pracy duszpasterskiej w diecezji, przedłużyło się opracowanie podjętego przezeń tematu pracy magisterskiej „Problem reedukacji rodziców” i magisterium uzyskał dopiero w grudniu 1960 r.
Przez niespełna sześć lat był administratorem pod włocławskiej parafii Michelin (1 XII 1959-17 VIII 1965). Wraz z pracą duszpasterską łączył wówczas funkcje urzędnicze w Kurii Diecezjalnej Włocławskiej: najpierw referenta w Wydziale Gospodarczo-Finansowym (25 IV-1 IX 1960), następnie w Referacie Nauki Katolickiej (od 1 IX 1960), a także stałego zastępcy diecezjalnego wizytatora katechetycznego (od 16 I 1962).
Z kolei przez ponad cztery lata zarządzał parafia Gosławice k. Konina (17 VIII 1965-20 XII 1969). najpierw jako administrator, a potem (od 8 XI 1967) jako proboszcz. Oprócz tego w dalszym ciągu powierzano mu różne funkcje związane z jego wykształceniem specjalistycznym; w 1969 r. (25 III) został mianowany wizytatorem nauki religii.
W końcu 1969 r. (20 XII) został przeniesiony do Włocławka, gdzie powierzono mu parafię św. Stanisława, którą kierował przez przeszło 20 lat. Oprócz solidnie prowadzonego duszpasterstwa ogólnego troszczył się przede wszystkim o zapewnienie w parafii dobrych warunków dla pracy katechetycznej. Między innymi przygotował tu najpierw dobrze wyposażone salki katechetyczne w bocznej nawie kościoła, a potem, w l. 80., wybudował specjalny dom katechetyczny. Zreorganizował prezbiterium świątyni i jego wystrój, a dla wygody wiernych założył w całym kościele centralne ogrzewanie i nowe nagłośnienie. Postarał się o pokrycie blachą miedzianą kopuły kościoła. Prace te były prowadzone systematycznie, mimo że w tym czasie parafia św. Stanisława została kilkakrotnie uszczuplona na rzecz innych, nowo powstałych parafii włocławskich. Ksiądz Karolewski pełnił też funkcję dziekana dekanatu włocławskiego II (1971-1989). Był jednocześnie zatrudniony w Kurii Diecezjalnej Włocławskiej: był dyrektorem Wydziału Katechetycznego (21 VI 1980 -21 IV 1988), a po śmierci biskupa włocławskiego Jana Zaręby został upoważniony (27 XI 1986) przez administratora apostolskiego bp. Romana Andrzejewskiego do zastępowania w określonych sprawach wikariusza generalnego. Był też członkiem Komisji ds. wychowawczych Seminarium Duchownego, Komisji ds. katechizacji, delegatem biskupa w sprawach wizytacji parafialnych, członkiem Rady Kapłańskiej. Przez jeden rok akademicki (1972/1973) wykładał zastępczo katechetykę we włocławskim Wyższym Seminarium Duchownym.
Za zasługi dla diecezji włocławskiej został odznaczony najpierw godnością kanonika honorowego kapituły katedralnej we Włocławku (1975), a potem jej kanonika gremialnego (1989). Uhonorowany był także godnością kapelana papieskiego (1986).
Zgromadził podstawowy księgozbiór przydatny mu do pracy naukowo-popularyzacyjnej, dydaktycznej i duszpasterskiej, który po jego śmierci w części (ok. 300 wol.) został przekazany do biblioteki Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku.
Zmarł w szpitalu włocławskim 2 VII 1990 r. Pochowany został na cmentarzu w Zbiersku k. Kalisza.
ADW, AKDW, Akta personalne ks. L. Karolewskiego, b. sygn., k. nlb.; Akta parafii św. Stanisława we Włocławku, Frątczak 1969-1990; W., Ks. Leonard Stefan Karolewski, „Kron. Diec. Włocł." Schematyzmy... 1949-1989; 1992, t. 75, s. 109-110; Rulka K., Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa, [w:] 425 lat Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Profesorowie, s. 216-217; tenże, Dary książkowe dla biblioteki seminarium duchownego we Włocławku, „Kron. Diec. Włocł." 1993, t. 76, s. 278; tenże, Losy księgozbiorów profesorskich seminarium duchownego we Włocławku w XX wieku, [w:] tenże, Wokół słowa drukowanego i pisanego, Miłkowice 2016, s. 68;- Fot. z dokumentacji KDW.
Kazimierz Rulka