św. Benedykt

Minich Benedykt z klasztoru św. Hipolita na górze Zabor pod Nitrą żył przez pewien czas ze Świeradem w pobliskiej pustelni. Stamtąd to dochodził niekiedy do klasztoru św. Marcina na Górze Panońskiej (Wegry) i wtedy właśnie miał okazję, by opowiadać Maurusowi o cnotach i surowościach swojego mistrza. Po śmierci tego ostatniego (około 1034 r.) Benedykt kontyuował surowy tryb życia w pustelni. W trzy lata później napadli go zbójcy, zawlekli nad rzekę Wag i tam zamordowali, a ciało wrzucili do wody (koło Skały, w pobliżu Trenczyna na Słowacji). Odnaleziono je znacznie później i pochowano obok Andrzeja Świerada w kościele św. Emmerama w Nitrze.

W 1083 r. podczas synodu prowincji węgierskiej w Nitrze Benedykt został kanonizowany. Pamiątkę tego faktu (także i kanonizacji Andrzeja Świerada) Kościół obchodzi w dniu 13 lipca.Spisana w tym mniej więcej czasie Legenda s. Stephani regis Maior utrzymuje, że Benedykt, podobnie jak jego mistrz Andrzej Świerad, przybyli de terra Poliensi. Znaczenie w ten sposób polskie pochodzenie eremity wydaje się wielce prawdopodobne.

(za Parafia Budzisław )